اصولاٌ برای افرادی نابینا یا ضعیف بین این امکان وجود ندارد تا بتوانند اطلاعات دقیق را از روی یک صفحه بخوانند. سیستم های تشخیص شخصی برای اندازه گیری ژلوکومتری نیز از اهمیت خاصی برخوردار اند. افراد نابینا، در زمان اندازه گیری ژلوکومتری، نیاز به شخص دیگری نیز دارند. در این مقاله، طراحی و کاربرد یک سیستم ادغام یافته ارائه شده است که به افراد نابینا اجازه ی تشخیص داده های اندازه گیری شده و استفاده از آنها را برای پروسه های درمان در آینده میدهد. این سیستم تشریحی را میتوان به هر نوع سیستم تشخیصی دیگری بکار برد. افراد کور بین یا نابینا، قادر به انجام همان بینایی ها خواهد بود.

واژگان کلیدی: خود نظارتی ، نابینایی، دیابت، ژلوکومتر

1.مقدمه

دیابت را میتوان نوعی بیماری بحرانی دانست که به وسیله ی عملکرد بد قند خون به عنوان یک منبع انرژی ایجاد میشود. در صورت وجود این بیماری، ممکن است تغییرات آسیب شناسی در رگ های کوچک خونی و فیبرهای عصبی ایجاد شود. البته حساسیت های بیشتری ممکن است بر روی سایر اندام ها، مانند عملکرد بد چشم، عصب، کلیه و سایر ایجاد شود. نتیجه ی اصلی این بیماری، قند خون بسیار بالا میباشد.

امروزه هیچ روشی برای درمان بیماری دیابت شناخته شده نیست. درمان برمبنای تعادل برقرار کردن قند خوب مشابه با افراد عادی تا سطح ممکن میباشد.

رژیم غذایی نیز روشی برای درمان دیابت میباشد. این روش بر مبنای مصرف غذاهای تعریف شده از نظر انرژی میباشد. ان مورد بیشتر مرتبط با برنامه ی غذایی روزانه ی بیماران بوده که غالباٌ بر حسب بارهای فیزیکی و وزن کافی صورت میگیرد. دیابت نه تنها ممک است با شکست رژیم غذایی روزانه بدتر شود بلکه رویداد های تنش زایی را نیز به همراه آسیب به دنبال دارد. در صورتی که تعدیل رژیم غذایی به تنهایی کافی نباشد، باید از برچسب ها استفاده کرد. در صورتی که برچسب ها نیز ناکافی باشند، ضروری است تا از رژیم غذایی به همراه انسولین استفاده شود.